امروزه دربیشترکشورهای دنیابرای حل مشکل ترددمعلولین وسالمندان قوانینی وضع کرده اند که سازمانها،اداران و شهرداریها بایدبه آن پایبندباشندودرساخت وسازهای خود آن رااجرانمایند .یکی ازاین قوانین ایجادسطح شیبداردرمکانهایی است که پله داشته باشد .درایران نیزاین قوانین وجوددارد وکموبیش توسط سازمانها وشهرداریها اجرا می شود .
اما گاهی برخی مدیران وپیمانکاران کج فهم این مهم رابه بازی گرفته ودرحدرفع تکلیف وفقط برای بدست آوردن رضایت کارفرما چیزی شبیه سطح شیب داراجرا می کنند.
مدتی پیش مادرم رابه درمانگاهی دروکیل آباد63بردم .سطح شیب داررا که جلوپله ها دیدم به مادرم گفتم : نگران پله ها نباش .ویلچر درمانگاه را گرفتم ومادر را روی آن نشاندم .کمی دورخیز کردم تا راحت ترازسطح شیب داربالابرویم .
چند سانتی به سربالایی مانده بودکه چرخ ویلچر درچاله ای افتاد ومیله پشت آن چنان به ساق پایم برخورد کردکه تا شش ماه لنگان لنگان راه می رفتم .چیزی نمانده بود که مادرم سرنگون شود که اطرافیان به کمک آمدند وبه خیر گذشت .
هزینه های بسیاری برای زیباسازی شهر وساختمانها انجام می شود .اگر هزینه ایجاد مسیری مناسب برای سالمندان ومعلولین را حساب کنیم مبلغ اندکی نسبت به کل هزینه ها خواهد شد ولی انسانی برای عبور ومرور مدتها منتظر نخواهد شدکه خیرخواهی پیداشود واورادرعبور از پله ها یا جدولهای کنارخیابان همراهی کند .
ساختمانها وبرجهای بزرگی را می توان در سطح شهردیدکه ازاین امکانات مقدماتی برای کم توانها محروم است .به نظر می رسد مدیران شهری باید بیشتر به اجرای قوانین تردد معلولین وسالمندان توجه کنند وپیمانکاران را مجاب نمایند تادقت بیشتری درساختن مسیرتردد وسطوح شیب دارداشته باشند .دیدن این عکس خالی از افسوس نیست.
